XV

Pozwalam sobie na nostalgie. Świat strasznie rani moje serduszko. Mętlik totalny.

XIV

Jedyną przeszkodą w osiągnięciu celu jesteśmy my sami. Doba ma 24 godziny, które ciągle płyną, mijają, omijają ale jednak to aż 24 godziny. Da się zrobić tak wiele. Chciałabym mniej spać, więcej żyć, więcej rozumieć, więcej doświadczań. Świat tylko przemija obok a ja pochylam się nad najmniej istotnymi rzeczami we wszechświecie.
Boję się zmian, wielkiej potęgi zmian, zmian spotęgowanych. I jednocześnie czuję że mogą być dobre, Czuję tak przez ściśnięty żołądek i ściśnięte oczy. Błagam, niech coś się stanie.

XIII

Wydaje mi się, że jestem najbardziej zagubiona osobą we wszechświecie. Moje mysli i uczucia to dla mnie jedna wielka niewiadoma. Jakby nijak nie były połączone z moim mózgiem. Informacje urwane, zatarte, przetarte podarte. Ledwo wiem po co oddycham. Nie wiem czy dawać nam oddychać.